Robert Desnos: L'arbre qui boit du vin





Joan Miró: O carnaval do arlequin, 1925


L'ARBRE QUI BOIT DU VIN

L'arbre qui boit du vin
aime qu'on dorme dans son ombre
comme les cerfs et les lapins
nourris de thym et de concombres

L'arbre qui boit du vin
est un fameux camarade
bon pour le soir et le matin
et tous les jours en cavalcade

L'arbre qui boit du vin
ce matin nous a dit
Pas besoin d'être devin
ce n'est pas tous les jours mardi

L'arbre qui boit du vin
Le verse à la terre entière
Il n'est pas bête il est malin
et son ombre sera la dernière

Et son ombre sera la dernière
sur la terre s'il en est encore
et sur la mer et sur la terre
à l'instant de la dernière aurore.





A ÁRBORE QUE BEBE VIÑO

A árbore que bebe viño
ama que se durma á súa sombra
coma os cervos e os coelliños
alimentados de tomiño e cogombros

A árbore que bebe viño
é un famoso camarada
bo para o serán e a maná cediño
e todos os días en cabalgada

A árbore que bebe viño
hoxe á mañá nos dicía
non hai por que ser diviño
non é martes todos os días

A árbore que bebe viño
derrámao na terra enteira
non é parvo, é maligno
e a súa sombra será a derradeira

A súa sombra será a derradeira
na terra estaba antes e está agora
e no mar e na terra
no instante da derradeira aurora.

Destinée Arbitraire